تعاملات دانشجویان، انگیزش و کنشگری رشته ‎ای

این مقاله بر اساس پژوهشی در بین 361 نفر از دانشجویان رشته های علوم اجتماعی تدوین شده است. هدف از ارایه این مقاله ارزیابی مناسبات و تعاملات دانشجویان در قلمروهای گوناگون از جمله در زمینه های اجتماعی و آموزشی است. پنداشته های نظری این پژوهش برآمده از آرای نظریه پردازان جامعه شناسی علم است و بر اساس آنها تعاملات بین دانشجویان در ایجاد انگیزش و انرژی عاطفی و نیز یادگیری و موفقیت تحصیلی آنان تاثیر گذار است. این تحقیق با روش پیمایشی و با کاربرد ابزار پرسشنامه انجام شده و داده ها با استفاده از روشهای آماری توصیفیو استنباطیو توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده اند. یافته های این پژوهش برخی از فرضیات تدوین شده را اثبات می کند. بر اساس این یافته ها دانشجویان با یکپارچگی اجتماعی بیشتر یادگیری تعاملی بیشتری دارند. این دانشجویان انگیزش و انرژی عاطفی بیشتری دارند و از رشته تحصیلی و استادان خود راضی ترند. دانشجویان یکپارچه تر پیشرفت تحصیلی بیشتری دارند و از خود اثربخشی بالاتری برخوردارند. دستاورد اصلی پژوهش فراهم ساختن زمینه های تجربی برای جلب توجه پژوهشگران و سیاستگذاران به اهمیت فضای ارتباطات دانشجویی در پیشرفت تحصیلی و گسترش احساس رضایت و اثربخشی در بین آنان است.